Nog vier of vijf wedstrijden; dan zal het Ajax van 2018-2019 uiteenvallen. Een enkeling zal elders nog hoger stijgen, uitgroeien tot wereldster, titels veroveren op de bühne die hij als jonge Ajacied met glinsterende ogen heeft verkend. Anderen zal het anders vergaan. Ze zullen veel geld verdienen en nooit meer een competitiewedstrijd op Hollands kunstgras hoeven spelen in Emmen of op Woudestein, maar zich ooit op een contemplatief moment realiseren dat het eigenlijk nooit beter, leuker of zelfs maar ­succesvoller is geworden dan tijdens die ene onvergetelijke jaargang in Amsterdam, al die jaren geleden.

……