Valentijn Driessen, chef voetbal van De Telegraaf, stelt de vraag of de samenwerking tussen Ajax en Frank de Boer nog wel zin heeft. De Boer werd dan wel 4 keer achter elkaar kampioen, maar het kijkspel werd ieder jaar een stukje minder. Met vorig en het huidige seizoen als dieptepunt. Kan De Boer zijn selectie nog wel motiveren?

De brilstand die afgelopen weekend na negentig minuten op het scorebord stond is de zoveelste indicatie dat het voetbal in Amsterdam alles behalve bevredigend is. Analisten, supporters en trainer Frank de Boer schreeuwen om ervaring. Een personality die de talenten kan aansturen, iemand die de leiding heeft in de kleedkamer. Namen als Nigel de Jong en Rafael van der Vaart passeren de revue en zeker laatst genoemde wordt regelmatig in verband gebracht met Ajax. Groot verdiener Van der Vaart kan in Hamburg niet rekenen op contractverlenging.

Het is hommels binnen Ajax. Er lijken zich twee kampen te hebben gevormd binnen de club, elk met een eigen visie op de toekomst en de te hanteren speelwijze. Het lijkt daarom een kwestie van tijd totdat de betrokkenen elkaar de zwartepiet zullen toe gaan spelen. Het is treurig dat het zo gaat, maar sommige ontwikkelingen kunnen eenvoudigweg niet genegeerd worden. Zo zal Ajax dit weekend wederom aantreden met een aantal volledig geflopte spelers, zonder enig uitzicht op progressie. Het is onbegrijpelijk dat nog steeds niet wordt gehandeld met het oog op volgend seizoen.

In de rust van de recente topper tegen Feyenoord namen de fans in de Amsterdam ArenA afscheid van hun Daley Blind, die vanaf zijn achtste jaar op De Toekomst had rondgelopen en als vanzelfsprekend in de microfoon van stalmeester Marc Overmars beloofde om ooit terug te keren bij zijn Ajax. Het zijn goedbedoelde, traditionele woorden van vertrekkende Godenzonen maar zij vinden zelden hun weg terug naar het oude opleidingsnest.

Thulani Serero

In het rustige vaarwater waar Ajax zich in bevond zijn golven ontstaan. Leden van het Technisch Hart (TH) staan volgens VI lijnrecht tegenover elkaar. Hoogste tijd voor ‘nummer 14’ om in te grijpen.

Nicolai Boilesen

Johan Cruijff

In zijn wekelijkse column voor De Telegraaf schrijft Johan Cruijff dat het voordelig voor Ajax kan zijn dat ze dit jaar een keer geen kampioen van de eredivise worden.

Ook deze column komt vanuit een Ajax-hart. Rood-wit met daar boven het mooie oude logo. Want hoewel het de laatste tijd erg moeilijk is om positieve teksten te produceren over ons cluppie, is en blijft het dat wel. Ons cluppie. Voor altijd.

Seizoenkaart Ajax

De mieuwe column van Ron Schiltmans

Deze week kwam de onvermijdelijke mino raiola weer in het nieuws met zijn zoveelste actie om Ricardo Kishna langzamerhand weg te halen bij Ajax, zonder zich daarbij iets aan te trekken van het sentiment onder Ajax-supporters. Een zaakwaarnemer die namelijk durft te stellen dat ‘010 of pisvee ook goed zouden zijn voor zijn speler’, probeert ons doelbewust te provoceren. Dat alleen al is onverstandig. Maar raiola maakt het nog veel bonter.

Op deze plek ging het gedurende het afgelopen jaar vaak om twee thema’s: de lachwekkendheid van het doen en laten van die kutclub uit 010 en hun nog zieligere supporters, en de hemeltergend slappe instelling die bij ons eigen cluppie veel te vaak wordt vertoond. Laatstgenoemd onderwerp bereikte afgelopen zondag, in de wedstrijd tegen de half-kakkies uit hopjesstad, weer een historisch dieptepunt. Het was wederom een aaneenschakeling van rare beslissingen, onbegrijpelijke wissels en een onbegrijpelijk slappe instelling.

Johan Cruijff gaat in zijn wekelijkse column voor De Telegraaf in op de staat van het Nederlandse voetbal. Daarbij noemt hij niet specifiek de naam van Ajax en de laatste twee wedstrijden van de landskampioen tegen Dnipro Dnipropetrovsk en ADO Den Haag, maar iedereen die tussen de regels kan lezen weet dat hij doelt op het spel van Frank de Boer en zijn ‘opbouwende’ backs Ricardo van Rhijn en Nicolai Boilesen.

Intuïtieve aanvalsdrift, formidabele ballen op maat zonder te kijken, scorend vermogen en een ontzettend goed gevoel. Hebben we het allemaal niet gemist bij Ajax? Is het zo raar dat 1 wedstrijd er een stuk of 20 doet vergeten? Ja, maar dat maakt het niet minder lekker.