[widgetkit id=87]

Afgelopen zondag was het eindelijk zover, de langverwachte ‘klassieker’ tegen de havenslaven van zuid. Het weekend was voor ons Ajacieden dramatisch begonnen, met de verwoestende brand in ‘ons’ supportershome, en een flink succes op de kakkies zou een kleine pleister op de enorme wond zijn.

De climax waar ik vorige week over sprak bleek een grote anti-climax. Er werd zout in de wond gestrooid, veel zout. Het doet pijn om dit te zeggen maar de kakkies troefden ons aller Ajax op alle fronten af. Heel veel spelers zakten door de ondergrens en het mag een wonder genoemd worden dat die gasten er niet met de volle buit vandoor zijn gegaan.

Echt een totale offday. Al vind ik dat, na de wanprestatie tegen FC Groningen, er misschien niet meer gepraat mag worden van een offday maar gewoon van een vormcrisis. Geen passie, geen strijd en dat tegen de aartsrivaal. Totale vernedering had ik willen zien. Het enige wat we te zien kregen was een jonge ploeg die achter de feiten aanliep.

……