Na zijn fluwelen revolutie lijkt Ajax nu de derde landstitel op rij te gaan pakken. Genoeg reden voor Johan Cruijff om positief te zijn in zijn column, al houdt het erelid nog een slag om de arm. “Ajax is de grote winnaar van het weekeinde geworden. Het landskampioenschap ligt voor het grijpen en dat is volkomen terecht”, meldt hij in zijn wekelijkse column in De Telegraaf.

De kampioenswedstrijd stond vandaag op het menu, hoewel een zekere Mertens daar misschien anders over zal denken. Ajax begon de wedstrijd met een voorsprong van drie punten, maar heeft een aanzienlijk slechter doelsaldo. Een gelijkspel was dus het minste wat er gehaald moest worden. Ajax is Ajax echter niet, als er geen drie punten geëist zouden worden. Spelen op de winst op bezoek bij de concurrent. In Eindhoven is het nieuw, in Amsterdam weten we niet beter.

Eriksen liet weer eens een vleugje van zijn klasse zien. Babel viel getergd in en liet gelijk weer zien in aanmerking te komen voor de basis. Het moet niet fijn gevoeld hebben voor een speler als Boerrigter, die al weken met zijn vorm worstelt. Tegen PSV aankomend weekend moeten er kerels in het veld staan. Dan is de sterkte van de zwakste schakel bepalend voor de sterkte van het team.

Het ging weer zo’n wedstrijd worden, waar we er dit jaar al vele van gehad hebben. De concurrentie laat punten liggen, dus er is weer een hoop te profiteren. Roda JC uit Kerkrade liet nog maar eens zien dat het licht in Eindhoven steeds zwakker begint te branden en San Marco had de dag ervoor met Heerenveen al alle kampioensaspiraties van Feyenoord weg geblazen. Is weer eens wat anders dan de snuit van Olli. Ajax moest natuurlijk wel zelf even weten te winnen van N.E.C.

Ajax – AZ; 0-3. Met die wetenschap reisde Ajax naar Alkmaar af. AZ was nergens bang voor en hield zich natuurlijk vast aan de overwinning in de beker. Ze hadden immers al eens gewonnen op vreemde bodem, dus waarom dan ook niet in eigen huis? Dat Ajax aantrad met een veredeld B-team laten we even buiten beschouwing. Niet belangrijk.

 Afgelopen zondag was het weer zo’n dag. Je leeft in de wetenschap dat onze Eindhovense vrienden de dag ervoor klop hebben gekregen van de mannen van San Marco, waarvoor dank. Alleen nog zelf even winnen en het liefst ook gelijk werken aan het doelsaldo. De beginsituatie is bekend, want het is niet de eerste keer dat we in die positie zijn gekomen.

De wedstrijd tegen Twente was er eentje waar vooraf al de nodige druk op stond. Het spel van Ajax was de laatste weken aardig, maar de kansen bleven uit. Het was leuk tot randje zestien, daarna begon de ellende. Veelzeggend is het dan ook dat de verdedigers de afgelopen weken voor de doelpunten moesten zorgen. Zorgwekkend voor een club als Ajax, die altijd aanvallend voetbal op de mat legt.

Uit de Europa League, uit de beker en als het aan de rest van Nederland ligt, ook geen kampioenschap. De opstelling, de instelling, geen leiders, wat is de oorzaak? Voor het eerst sinds zijn aanstelling is er lichte kritiek op De Boer. Zijn opstelling tegen AZ zorgde voor veel opschudding. Terecht, of ziet de publieke opinie het nodige door de vingers? Bij het eerste zouden we snel klaar zijn, dus het spreekt voor zich dat er wat zaken over het hoofd worden gezien.

Dé mogelijkheid hebben om naast de nummer 1 te komen en dan zo’n wedstrijd spelen als Ajax tegen ADO deed, onbegrijpelijk! Je weet vooraf dat de nummer 1 heeft verloren van onze vrienden uit Rotterdam. Je zou dus verwachten dat de Ajacieden met geslepen messen de Arena zouden betreden. Helaas bleek al snel het tegendeel waar.

RKC – Ajax, een prachtige wedstrijd om én Cuenca, én Fischer, én Sigthorsson op de bank te houden. De Boer kondigde het vooraf al aan, er zouden wat spelers gespaard worden. Met Lukoki, De Jong en Boerrigter in de voorste gelederen zou de klus ook wel geklaard worden.

Stilte…………De hele wedstrijd lang was er vanuit VAK410 geen geluid te horen. Sterker nog, men zat de hele wedstrijd op de stoel. Het veldspel tegen Roda gaf dan weliswaar geen reden om op de banken te staan, maar dat er iets niet goed zat, was al snel duidelijk. VAK410 gebruikte de wedstrijd om een statement te maken tegen stadionverboden.

Februari wordt voor Ajax een belangrijke maand, roepen vele fans al een week lang. De Amsterdamse club krijgt het druk de aankomende weken, omdat ze meedoen om te titel, in de KNVB-beker en in de Europa League krijgen ze een zwaar programma voor de kiezen. Johan Cruijff ziet dat als een voordeel en liet in De Telegraaf zijn ongezouten mening blijken.

De trip naar het Zuiden is iets waar niet veel Ajacieden naar uit gekeken zullen hebben. Lange reis, slecht veld en meestal moeizame wedstrijden. Denk nog maar eens aan de wedstrijd tegen Roda (wederom in het Zuiden) die maar nipt met 1-2 gewonnen werd. Vandaag rekende we er echter op dat het allemaal wel goed kwam. Dat Ajax op een knollenveld moest acteren, was op dat moment nog niet bekend.

De wekelijkse column van Remko van der Ploeg

Een tweeluik tegen Vitesse. De club van de oliedollars van Jordania. Er kon een mooie dubbelslag worden uitgedeeld. Na het zien van de wedstrijd, leert de realiteit ons echter iets anders. Ajax voetbalde tegen zichzelf. Vitesse zonder Bony was geen eens heel sterk. Sterker nog, Ajax kwam op een 0-2 voorsprong. Juist die voorsprong is het punt waar het allemaal begon.