Ajacieden, 

Ik ben van mening dat je in ‘t voetbal maar een liefde kan hebben en daarin zo monogaam moet zijn als ‘n penguin. In voor-en tegenspoed en tot de dood. Bij mij en bij jullie is dat Ajax, op die zielige muthavukkaz na, die deze site stiekem bekijken om ‘t kopiëren bij hun eigen nietszeggende kluppie aan de Maas

De wedstrijd die voor velen dé wedstrijd van onze generatie is Ajax – Milan.

De teller van het huwelijk staat bijna op 11 jaar, het is alweer 20.46 uur. De man kijkt over de, met pannen en goedkope Actionborden, gevulde keukentafel door het raam. De gezelligheid is even ver te zoeken in deze jarenlange sleur van armoede en tegenslag. Al wat hem rest, voordat hij van zijn welverdiende nachtrust mag gaan genieten, is de afwas. Morgen weer werken, 7 km fietsen, broodtrommel gevuld met goedkoop brood en beleg dat in de reclame of over de datum was bij de Aldi.

Nou, daarom niet!!

“Het klinkt hard voor de Ajax-fans, maar als er bij Ajax iemand zit die heel goed presteert en je krijgt de kans om een andere club te trainen en iedereen staat erachter, waarom niet?”. Was getekend, Ronald de Boer.

Zo, beste mensen. Aan het eind van deze column wordt ondergetekende door zijn schepper met een laatste muisklik naar de vergetelheid geschoten. Het is mooi geweest. Twintig jaar verzet tegen de verhuizing, commercialisering en sportieve neergang, uiteindelijk strijdend midden in het oog van de Fluwelen Revolutie.

Wat de voorgaande wedstrijden duidelijk was geworden, werd in de wedstrijd tegen Celtic nog maar eens bevestigd. Bij voetbal op het hoogste niveau, draait het om de details. Tegen Milan kregen we een penalty tegen, die een andere scheids misschien niet had gegeven. Tegen Celtic scoorde Schone na een prachtige aanval. Maar wat als de bal in plaats van in het hoekkie, langs de buitenkant van de paal was gegaan?

Na een zeer lange tijd van stilte heb ik besloten om weer eens te doen waar Toby mij voor gevraagd heeft. Columns schrijven!

Omdat ik wakker wordt en ga slapen met Ajax in mijn hoofd heb ik nog weleens de rare tik om bij loze momenten te veel na te blijven denken wat mogelijke ideeën zijn om Ajax verder te ontwikkelen.

Een wedstrijd van Ajax mag niet worden gefloten door een scheidsrechter uit Amsterdam, omdat een voetbalwedstrijd objectief geleid moet worden. Dat klinkt wel logisch. Maar in de media is dat heel anders geregeld; daar mag de journalist of columnist gerust zijn eigen club ophemelen, of de concurrentie consequent negatief belichten. De dementerende zeiksnor Van Hanegem doet niet anders, net als bijvoorbeeld de beroepssukkels Waterkneus en Arno Vermeulen.

Het is nog net geen crisis in de voetbalhoofdstad, maar afgaand op de geluiden na Ajax – RKC zit het er niet ver vandaan. De opstelling van Frank is een raadsel en tactisch oogt het allemaal ook niet al te soepel. Op een enkeling na lijkt alles uit vorm. Is het daadwerkelijk zo ernstig? Of kortzichtig gebrul?

Een verrassende keuze van Frank de Boer afgelopen zaterdag. Daley Blind was de verdedigende middenvelder. Een gewaagde zet van de trainer, want om een speler op een positie neer te zetten waar hij al jaren niet meer heeft gespeeld, en dan ook nog eens uit bij koploper FC Twente, mag je gerust gedurfd noemen. Dit valt dan ook te prijzen. De Boer lijkt eindelijk van z’n conservatieve gedachten te zijn afgestapt. Beter laat dan nooit, zullen we maar zeggen.

Dit is een stuk dat ik schrijf voor een vriend die nog maar zelden naar Ajax gaat. We noemen hem voor het gemak de zeehond. Of dat is omdat hij zo van de zeehonden houdt of van hun vacht of omdat hij de stropers zo leuk vindt, laten we maar even in het midden.

Als Ajacieden zullen velen van jullie dit wellicht (lees:zeker) herkennen. Als Ajacied zijnde ben je van nature al een winnaar en heb je doorgaans altijd en overal gelijk in. Zonder daar per se op uit te zijn, denken veel mensen wel dat je ‘t er om doet, wellicht. We kennen ze allemaal wel: mensen van’t werk of uit onze vrienden- en kennissenkring, die jou in werkelijkheid totaal niet kunnen uitstaan omdat je het naar hun mening altijd beter weet. Terwijl je ze in werkelijkheid enkel helpt, door ze te verbeteren. Maar of ze je daarvoor dankbaar zijn? Wellicht niet echt.

Na het presenteren van het financiële jaarverslag is duidelijk dat Ajax NV er warmpjes bijzit. Dat wil echter niet zeggen dat er op de financiële gang van zaken niet het een en ander is aan te merken. Met name de manier waarop het afgelopen jaar ongekende salarissen en bonussen aan bepaalde directieleden zijn uitgekeerd doet je de maag omkeren. Zeker wanneer je naar de achtergronden kijkt.

Jeroen Slop

Utrecht thuis, altijd lastig. Zeker als we de statistieken van de laatste jaren bekijken, mogen we deze conclusie gerust trekken. Als we dan aan het eind van de wedstrijd 3 punten hebben, 3 doelpunten gemaakt en 0 tegen, is het nog steeds niet goed genoeg. Iedereen loopt maar te lullen over het spel, maar slechts een enkeling merkt iets anders op.