De afgelopen week was een drama voor de echte Ajacied. Dat het rommelt in bestuurlijke kringen binnen Ajax, is een gegeven. Dat is al jaren het geval, rust zal er nooit zijn. Dat we echter zo laag zijn gevallen dat list, bedrog, leugens, guerrilla tactieken en media manipulatie worden gebruikt om het eigen gelijk te behalen, dat is nog nooit in deze omvang vertoond.

Al mijn Ajax uitingen zijn al weg. Mijn rode bodywarmer met logo’s en mijn F-side rug badge is door mijn eerste vriendin al decennia geleden in de Zak van Max gedaan, mijn sjaaltjes hangen in de kelder, en alleen mijn baseballpet hangt nog op mijn werkkamer. Wat nu nog resteert, is een Ajax sticker op de achteruit.

Voor zover alles wat we lezen in de media een kern van waarheid bevat, weer de basis voor toekomstige ellende vrees ik.

Het gaat allemaal wel weer vreemd. Een nog niet benoemde RvC neemt klaarblijkelijk al voorbeslissingen, is onder”ling” al verdeeld (dat is op zich geen issue), communiceert niet als team en zaken lekken al weer uit.

Hoewel dit allemaal wel pijn doet en niet in het belang van Ajax is, is het wel goed dat het dan maar allemaal een keer moet gebeuren. Het duurt bestuurlijk al veel te lang, te veel zakelijk inzicht (ahum denk je ook hierbij, gegeven het financiële debacle van de afgelopen 15 jaar) en te weinig voetbal inzicht en management.