Niemand heeft behoefte aan een persoon die, net als alle anderen, zijn mening wil verkondigen aan het Ajax-volk. Deze vervelende situatie heeft iedereen op zijn eigen manier getroffen. De één wuift het misschien weg, juist omdat het een gewoonte begint te worden, en bij de ander doet het pijn alsof er een stukje Ajax is verloren. Een klein stukje identiteit. Nou is rust her en der misschien wel op zijn plaats. Ik zal daarom niet te diep op de materie ingaan, gewoon, omdat het eigenlijk veel te veel is. En veel van die materie wordt opgeblazen alsof levens ervan afhangen. Ik kom je niet vertellen wat je moet doen of wat je moet geloven. Ik denk dat iedereen daar wel een beetje misselijk van wordt. Maar ik wil je wel vertellen hoe ik mij hierover voel. Ik hoop dat het mij lukt om het stukje Ajax van u aan te spreken. Zo niet, dan blijven we natuurlijk even goede vrienden.

……