Stiekem met ons gejuicht

Bron: www.afca.nl

In Spijkenisse, nog het beste te omschrijven als de anus van de Randstad, rijdt een onooglijke Opel Vectra een woonerf op. Nadat de bestuurder de auto voor de deur heeft geparkeerd, stapt hij uit en loopt zijn huis binnen. Hij wil nog maar één ding. Uierbrood. Niet dat ie dat lekker vindt, integendeel, het is niet te vreten. Maar het is zo lekker authentiek. Kenmerkend voor 010. Voor zijn geliefde Spijkenisse. Zo’n beetje het enige authentieke in de hele regio eigenlijk, naast de continue stank en het misgrijpen van titels. Uierbrood, wezenlijk onderdeel van die typische no-nonsense identiteit. Zijn identiteit, die hij vanavond even overboord heeft moeten zetten. Maar het was het dubbel en dwars waard!-’Hoi schat, heb je het leuk gehad?’, vraagt zijn vadsige wijf, gekleed in een ranzig kakkerlakken-shirt, waardoor ze zelf behoorlijke gelijkenis met een uierbrood vertoont.-’Zeker, ik heb anderhalf uur mijn muil gehouden. En drie keer meegejuicht toen die joden scoorden. En ze hadden niets door! Echt schitterend, wat hadden we ze te pakken joh.’-’Dus jij hebt die joden lopen aanmoedigen.

……

Lees het volledige artikel op http://www.afca.nl/stiekem-met-ons-gejuicht/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=stiekem-met-ons-gejuicht

Gegevens