Ik heb thuis twee katten. n is wat aan de kleine kant, waardoor het net een ietwat uit de kluiten gewassen kitten lijkt. De ander is vrij groot en echt onwijs knap. Hij heeft van die ontzettend schattige dropjesogen. Ik smelt voor ze. Die kleine heeft de neiging eens in de zoveel tijd buiten de kattenbak te zeiken, gruwelijk irritant. Als ik het zie, word ik erg boos. Ten eerste omdat ik merk dat ze dondersgoed weet dat ze daar niet hoort te pissen en ten tweede omdat het opruimen van kattenpis niet tot mijn favoriete bezigheden behoort. Door mijn gescheld schiet die kleine meestal de slaapkamer op. Een minuut of vijf later, als de zeik is opgeruimd, komt ze meestal voorzichtig weer de kamer in. Ze kijkt me dan aan met haar grote zwarte ogen en haar innemende snoetje. En hup daar ga ik weer. Ik heb een zwak voor ze. Ik weet het, het is niet goed, maar ik kan simpelweg niet lang boos op ze blijven. Je zou ze eens moeten zien, dan zou je begrijpen wat ik bedoel…..of misschien kom je dan tot de conclusie dat alleen ik hier ’last’ van heb en dat dit dus n van mijn zwakke kanten is. Even goede vrienden.Die kleine is vernoemd naar Sulejmani. Mickey heet ze.

……