28 november 1995. Ajax speelt matig en het Braziliaanse Grêmio blijkt een taaie, smakeloze kluif, maar na een penaltyreeks is het officieel: Ajax is wereldkampioen! In Tokio plaatst de ploeg de kroon op het werk.

Het is weer eens wat anders: om half elf 's ochtends dronken van de goedkope champagne. Ajax speelt in Tokio om de Wereldbeker en het speelmoment is bizar te noemen wanneer je in de Amsterdamse tijdszone zit: dinsdagochtend om 11.15 uur. 

Champagneontbijt dus, met mijn Ajaxvrienden, bij mij thuis. Verzamelen om 9.00 uur, want bij zo'n finale hoort voldoende 'indrinktijd'. En dus belden ze aan, kort na zonsopgang, gewapend met een of twee flessen goedkoop alcoholisch bubbelbocht. Ik verzorgde de broodjes en croissants.

Lang leve het studentenleven. Ajacieden in heel Nederland moeten voor deze wedstrijd een snipperdag opnemen, zich ziek melden of 'spijbelen'. Wij niet, welnee, met onze sullige zes uurtjes college per week.

……