De eerste telt niet, de tweede wel. Jari mag juichen! © Ajax Images

22 november 1995. Moeizame novembermaand? Wat nou: moeizame novembermaand? In Santiago Bernabéu speelt Ajax misschien wel de beste partij voetbal uit de clubhistorie. En krijgt het een staande ovatie.

Het is woensdag 22 november 1995, ongeveer 22.20 uur 's avonds, en wie nog niet besefte dat vanavond een historische Ajax-avond was, die realiseert het zich nu wel.

De donkergroene Ajacieden vieren de zege op het veld van Santiago Bernabéu, de witte 'Koninklijken' van Madrid druipen af en dan gebeurt het. Klappen de Realsupporters nou voor hun eigen spelers of…? Het zal toch niet?

In mijn woonkamertje aan de Amsterdamse Willem de Zwijgerlaan, waar we ook allemaal zijn gaan staan en met jongensknuffels de schitterende triomf vieren, valt het stil en kijken we elkaar aan. Hoor nou. Kijk nou!

Op de tribunes komen Spanjaarden overeind. Het applaus, eerst zwakjes, dan krachtiger, dan duidelijk hoor- en zichtbaar… het is voor Ajax. Een ovatie, een open doekje. Wat prachtig. Wat onvergetelijk mooi. De euforie krijgt er warempel een sentimenteel randje van.

……