Ik zag het na de onverwachte overwinning in Heerenveen al helemaal zitten. Tot aanstaande zondagmiddag heerlijk stuiteren tussen hoop en vrees, vanwege een mogelijk kampioenschap. Onrustig woelende nachten. Overdag regelmatig wegdromen en dan een deinend Museumplein op zondagavond zien. Verjaardagsliedjes uit tienduizenden schorre kelen, voor Frank de Boer. Een plein vol Ajacieden, allemaal dronken van geluk. Eén grote familie. Het leek me geweldig. We staan immers slechts één schamel puntje achter op de mannen van FC Twente en zondag komen die uitgerekend op de allerlaatste speeldag naar Amsterdam. Dus waarom niet? De bal is rond en zo. Toch?

……